Jaaaaaa, nieuwe inspiratie over design thinking gevonden. De afgelopen maanden besteedde ik veel tijd aan afstuderen. Ik las veel literatuur alleen merkte dat ik geen energie had om een blog te schrijven. Tot afgelopen week. Mijn afstudeerproducten zijn bijna klaar en ik dook in het nieuwe boek van Sharon Boller en Laura Fletcher. Dit boek gaat over hoe je design thinking toe kunt passen in ons vakgebied en waarom dit voor zichtbaar resultaat zorgt. Ik ben fan! Jij zo meteen ook? Ik gok van wel. Lees vooral verder…
Typische L&D valkuilen
Je kent ze vast wel. Of herkent ze vast wel. Valkuilen die je tegen kunt komen in ons vakgebied. In het boek van Boller en Fletcher (2020) staan drie typische L&D valkuilen. Zij laten inzien dat je door het toepassen van design thinking kunt voorkomen dat je in deze valkuilen trapt. Hartstikke handig om je hier weer even van bewust te zijn. Ik deel ze hieronder met je.
Valkuil 1: keuzes die berusten op aannames
De keuzes die gemaakt worden in het proces om tot een leeroplossing te komen zijn vaak berust op aannames. Een voorbeeld dat ik laatst nog ben tegengekomen:
Hoogopgeleide medewerkers kunnen zelf hun weg wel vinden als je ze allerlei leermiddelen en documenten aanbiedt. Ze pakken eruit wat voor hen van toepassing is en als ze een keer iets doorlezen snappen ze het wel.
Zou het waar zijn? Kan dit tot de gewenste resultaten leiden? Zou de doelgroep hier blij van worden als ze in een nieuwe functie starten? Deze aanname wil je toetsen bij de doelgroep. Want als dit echt zo is dan ziet de leeroplossing er totaal anders uit dan wanneer de doelgroep behoeften heeft aan duidelijkheid, houvast en zekerheid. Toen ik deze aanname hoorde merkte ik bij mezelf weerstand. Ik heb een andere overtuiging. Alleen het gaat niet om mij als ontwerper. Ik hoef straks niet in een nieuwe functie te beginnen. Het gaat om de lerende en zijn of haar wensen en behoeften. Door de leeroplossing samen met de doelgroep vorm te geven en bewust te zijn van de keuzes die je maakt voorkom je dat aannames leiden tot verkeerde keuzes. Het design thinking proces toepassen in ons vakgebied zorgt er dus voor dat je luister naar ‘the voice of’ de lerenden in plaats van naar #TVOH. Eerder schreef ik een blog over het inzetten van een persona om scherp te blijven of het leertraject aansluit bij de doelgroep. Dit is een vorm die vaak toegepast wordt binnen design thinking.
Valkuil 2: wazige gewenste resultaten
De tweede valkuil is dat je de gewenste resultaten van de organisatie niet helder krijgt. Een voorbeeld van een vaag resultaat is bijvoorbeeld de wens om de verbinding met andere afdelingen te verbeteren. Tijdens mijn studie werd ik gedrild om verder te onderzoeken waar deze behoefte vandaan komt. Als je lang genoeg doorvraagt komt er vaak een concreter en meetbaar resultaat uit. Bijvoorbeeld de kosten verlagen door het proces waarin twee afdelingen afhankelijk zijn van elkaar efficiënter te maken. Eerder schreef ik een blog over de five times why methode die je kunt gebruiken om tot de kern te komen.
Als de gewenste resultaten niet helder zijn is het lastig om een leerervaring te ontwerpen die ervoor zorgt dat de lerenden daar ook terecht komen. Het mooie van het design thinking proces is dat je met elkaar scherp bent op het verhelderen van de gewenste resultaten. Bij EMC starten we projecten vaak met het opstellen van een effectmetingsplan. Door het resultaat als vertrekpunt te nemen lukt het beter om uit de zogeheten opleidingsreflex te blijven. Je kijkt vanuit een holistische blik wat er nodig is.
Valkuil 3: een training als eenmalige gebeurtenis
Een eenmalige gebeurtenis zoals een training als dé oplossing zien is de derde valkuil. Deze valkuil bevat twee aspecten. De eerste is dat een training niet altijd de oplossing is. Het tweede aspect is dat een eenmalig gebeurtenis niet voor het gewenste resultaat gaat zorgen. Het toepassen van design thinking helpt je om uit de opleidingsreflex te blijven. Daarnaast ga je denken in evenementen. Je gaat uit van een reis waarin ervaringen elkaar opvolgen. Naast een training bied je mogelijkheden aan om te oefenen in een veilige omgeving. Je zorgt ervoor dat de leerstof net op tijd herhaald wordt zodat ze het niet vergeten. Je biedt oefenmogelijkheden in het werk aan, zorgt voor reflectiemogelijkheden en stimuleert dat ze een bekwaamheid verder gaan ontdekken.
Instructional design en design thinking
Boller en Fletcher (2020) introduceren een nieuw framework waarin instructional design met design thinking gecombineerd wordt. Hieronder staat de afbeelding van ‘The LXD Framework for Learning and Performance Development Initiatives’. Zoals je ziet is het design thinking proces als basis genomen. Daar zijn stappen aan toegevoegd en er zijn stappen aangepast. Ik licht de wijzigingen onder de afbeelding toe.
De initiële vraag herdefiniëren
De eerste opvallende wijziging is dat de initiële vraag die je vanuit een opdrachtgever ontvangt als startpunt is toegevoegd. In het verdere proces ga je het probleem herdefiniëren. Je houdt de initiële vraag opnieuw tegen het licht. Deze stap zorgt ervoor dat je het ‘echte’ probleem en de oorzaken definieert.
Van empathie naar perspectief
Iets anders wat opvalt is dat het woord ‘empathie’ is vervangen door ‘perspectief’. De reden die hiervoor wordt gegeven is dat jezelf inleven in gevoelens, gedachtes, gedragingen en uitdagingen van de lerenden uiteindelijk een perspectief biedt. Daarnaast blijkt inleven in de gevoelens ook regelmatig weerstand op te roepen bij mensen.
360 graden perspectief opbouwen
Wat bij ‘perspectief krijgen’ en ‘herdefiniëren probleem’ opvalt zijn de stippellijnen en pijlen. Het doel is dat je een 360 graden perspectief opbouwt. Dit doe je door vanuit meerdere kanten naar het vraagstuk te kijken. Het perspectief dat je ontwikkelt door te luisteren naar iemand die betrokken is bij het probleem geeft je weer meer informatie om het initiële vraagstuk te herdefiniëren. Als je vervolgens nog iemand spreekt ontvang je weer een nieuw perspectief wat zorgt voor nog meer verfijning. Enzovoorts.
Fijn slijpen en implementeren
Een andere grote wijziging in het framework is de uitbreiding van de testfase en het toevoegen van een implementatiestap. Je ziet in de afbeelding dat meerdere malen testen bij de lerenden en weer verfijnen centraal staat. De bedoeling is om snel en vaak op te leveren. Het hoeft nog niet perfect te zijn. Ook is een pilot toegevoegd waarin je de oplossing uitprobeert. Dit biedt waardevolle informatie over wat werkt en wat niet werkt. De inzichten verwerk je om een goed werkende oplossing in de laatste stap te implementeren.
Design thinking toepassen in jouw werk?
Ik was al fan van design thinking omdat je samen snel tot zichtbaar resultaat komt en het bruikbaar is als je nog geen clue hebt over hoe je een vraagstuk kunt oplossen. Nu ben ik nog een grotere fan. Het boek zorgt voor bewustwording en biedt weer nieuwe inspiratie. Dat al na het lezen van 1 hoofdstuk. Nog 4 te gaan, haha. Het nieuwe framework biedt concretere handvatten om design thinking in ons vakgebied toe te passen. Wat ik leuk vind is dat ze ook realistisch zijn. Voor vakgenoten die door hun kennis en ervaring al een eigen aanpak hebben bieden ze vier principes. Deze vier principes zorgen ervoor dat je niet heel het proces hoeft te volgen, maar wel de essentie er uit haalt. De vier principes zijn:
- (H)erken dat leren een reis is die uit meerdere activiteiten bestaat
- Ontwikkel perspectief op zowel de wensen en behoeften van de lerenden als de organisatie
- Zoek de sweet spot tussen wat de organisatie wil bereiken, wat de lerenden nodig heeft en de beperkingen die er in de organisatie zijn.
- Faal snel tijdens het maken van prototypen om sneller succes te hebben.
Wil jij een keer beleven wat design thinking voor jouw organisatie op kan leveren? Voel je vrij om contact op te nemen. Ik ondersteun je met veel plezier in de reis naar een optimale leerervaring die zowel van toegevoegde waarde is voor de lerenden, een probleem oplost voor de organisatie en voor zichtbare resultaten zorgt. O ja, het e-book Design Thinking for Training and Development kun je op bol.com bestellen.
Hi Britt, wat een leuke blogpost! Vooral handig dat je ook de valkuilen benoemt
Dankjewel Anne voor je mooie reactie!